Straty nadzwyczajne biuro rachunkowe Lódź

Straty nadzwyczajne – skutki finansowe zdarzeń trudnych do przewidzenia, powstających poza działalnością operacyjną jednostki i niezwiązanych z ogólnym ryzykiem jej prowadzenia. Ustawa o rachunkowości dzieli straty nadzwyczajne na losowe i pozostałe, nie wskazując jednak szczegółowo, jakie operacje i zdarzenia do nich zaliczyć.

Wśród strat nadzwyczajnych wykazuje się:

• wartość szkód spowodowanych zdarzeniami losowymi (np. pożar, powódź, huragan, lub inna klęska żywiołowa) nieobjętych ubezpieczeniem lub różnicę między wartością szkód a przyznanym lub otrzymanym odszkodowaniem,
• koszty usuwania skutków tych zdarzeń (wynagrodzenia osób zatrudnionych przy usuwaniu skutków zdarzeń losowych, usługi obce, zużycie materiałów) w części nieobjętej ubezpieczeniem.

Do ewidencji księgowej powyższych zdarzeń służy konto "Straty nadzwyczajne". Na koniec roku obrotowego (zwykle na 31 grudnia) saldo przenosi się na konto "Wynik finansowy".

Prezentacja strat nadzwyczajnych przewidziana w ustawie o rachunkowości nie jest dopuszczalna w MSR/MSSF. Jednostka sporządzająca sprawozdania finansowe zgodnie z MSR nie może prezentować żadnych pozycji kosztów jako strat nadzwyczajnych ani w rachunku zysków i strat ani w informacji dodatkowej (MSR 1 par. 85).

Storno biuro rachunkowe Lódź

Storno (od wł. stornare - odwracać) – zapis anulujący błędną operację księgową. Sposób poprawiania błędów księgowych, polegający na usunięciu ich wpływu na końcowe saldo konta, a w niektórych przypadkach też na obroty. Nie dokonuje się przy tym skreślenia mylnego zapisu (zapis oparty na regule podwójnego zapisu).

Storno czarne

Polega ono na dokonaniu zapisu korygującego na tych samych kontach, na których nastąpiło błędne księgowanie, lecz po odwrotnych stronach.

Poprawienie błędu stornem czarnym powoduje zmianę w obrotach (zwiększenie), nie ma natomiast wpływu na wynik finansowy ani również na sumę bilansową.

Storno czerwone

Polega ono na wykorzystaniu zapisu ujemnego (bilans, konto księgowe). Zapis ten jest powtórzeniem zapisu błędnego (na tych samych kontach i po tych samych stronach), ze znakiem przeciwnym. Powoduje to anulowanie zapisu błędnego. Nie zmienia salda końcowego ani obrotów konta.

Znaku minus nie pisze się dosłownie, natomiast powtarza się zapis kolorem czerwonym (stąd nazwa storno czerwone) lub bierze się go w ramkę. To oznacza, że podczas zamykania konta należy odjąć liczbę, która jest zapisana na czerwono lub jest w ramce, tak jakby przed nią stał znak minus.

Storno czerwone stosuje się w przypadku poprawy zapisów na kontach wynikowych.

Saldo biuro rachunkowe Lódź

Saldo (łac. solidus) – stan konta księgowego w rachunkowości przedsiębiorstw wykazywany w danym dniu jako różnica między sumami zapisów strony "Wn" (Winien) i strony "Ma" konta. Saldo konta księgowego pozwala ustalić stan składnika ewidencjonowanego na tym koncie (np. stan zapasów magazynowych, stan gotówki w kasie, salda rozrachunków z kontrahentami). W zależności od rodzaju konta, saldo może występować po stronie "Winien" lub "Ma" (niektóre konta dopuszczają występowanie salda tylko po jednej stronie, np. konta ewidencjonujące koszty działalności podstawowej, środki trwałe, umorzenie środków trwałych).

Reguła podwójnego zapisu biuro rachunkowe Lódź

Reguła podwójnego zapisu – jedna z podstawowych zasad rachunkowości.

Zgodnie z nią, każda operacja gospodarcza jest ewidencjonowana na co najmniej dwóch różnych kontach, po dwóch różnych stronach i w identycznej wartości na stronach różnych kont (zapis jednakowy). Np. zakup towaru handlowego za gotówkę jest ewidencjonowany po stronie Ma konta "Kasa" (co odzwierciedla zmniejszenie się stanu gotówki) i po stronie Winien konta "Rozliczenie zakupu towarów" (dając informacje, że zakupiono i zapłacono za towary, ale bez informacji czy otrzymano te towary).

Dzięki stosowaniu tej reguły możliwe jest zachowanie zasady równowagi bilansowej, która zakłada że suma wartości wszystkich składników majątku jest równa sumie wartości źródeł ich finansowania.

Koszty finansowe biuro rachunkowe Lódź

Koszty finansowe – to koszty i straty wynikające z transakcji związanych z działalnością inwestycyjną i z działalnością finansową jednostki gospodarczej. Są one księgowane w zespole 7 zakładowego planu kont (Przychody i koszty związane z ich osiągnięciem) na koncie Koszty finansowe.

Do kosztów finansowych należą w szczególności:

1. wartość sprzedanych inwestycji w aktywa finansowe,
2. zapłacone i zarachowane odsetki oraz prowizje od zaciągniętych kredytów bankowych i otrzymanych pożyczek, jeżeli nie służą finansowaniu nabycia lub wytworzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także wytworzenia produktów lub przygotowania towarów do sprzedaży – w przypadkach uzasadnionych długotrwałym okresem wytworzenia lub przygotowania,
3. zapłacone i zarachowane odsetki od przeterminowanych zobowiązań cywilnoprawnych i od należności budżetowych,
4. zapłacone i zarachowane odsetki i dyskonto od wyemitowanych papierów dłużnych oraz od wystawionych weksli własnych,
5. nadwyżka ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi z wyceny aktywów finansowych wyrażonych w walutach obcych,
6. koszty z tytułu aktualizacji wyceny inwestycji w aktywa finansowe.

Kasa rachunkowość biuro rachunkowe Lódź

Kasa - w rachunkowości jednostek gospodarczych konto lub grupa kont księgowych ewidencjonujących stan gotówkowych środków finansowych krajowych i zagranicznych, wykazywanych w bilansie jednostki w pozycji Inwestycje krótkoterminowe.