Zapasy ekonomia uslugi księgowe Lódź

Zapasy – środki będące w posiadaniu przedsiębiorstwa, które mogą być sprzedane lub wykorzystane w procesie produkcji. Należą do nich: produkty finalne, czynniki wytwórcze, produkcja w toku, grunty i nieruchomości przeznaczone na sprzedaż. 

Zapasy stanowią rezerwy w obliczu nieterminowości dostaw oraz niepewności związanej z sytuacją na rynku produktów i czynników, a także na skutek sezonowości sprzedaży produktów i zakupu czynników. Ponadto, dokonywanie zakupów w większej skali na ogół wiąże się z niższymi cenami np. zakupu, czy transportu. Zarządzanie zapasami decyduje o ich wielkości, a ta jest wypadkową korzyści z ich posiadania i kosztów ich utrzymywania. 

W bilansie przedsiębiorstwa zapasy wykazywane są jako jedna z pozycji aktywów obrotowych, a zmiany w ich wycenie oraz sposobie ewidencji wpływają na wynik finansowy przedsiębiorstwa. Dlatego metody ewidencji zapasów są ściśle określone jak np. FIFO, LIFO lub metoda średniej ważonej. 

W modelu Keynesa zapasy zaliczane są do inwestycji i jest to jedyny komponent inwestycji, który jest częściowo determinowany decyzjami gospodarstw domowych dotyczących konsumpcji, a więc zapasy nie są w pełni kontrolowane przez firmy.

Utarg przeciętny biuro rachunkowe Lódź

Utarg przeciętny - utarg przypadający na określoną jednostkę. Utarg ten występuje wówczas, gdy dane przedsiębiorstwo ma niewielki udział w ogólnej podaży danego produktu na rynku, nie jest w stanie wpływać na jego cenę. To przedsiębiorstwo musi zaakceptować cenę będącą wynikiem popytu oraz podaży. Żadna zmiana wielkości produkcji tego przedsiębiorstwa nie jest na tyle znacząca, aby mogła wpłynąć na cenę rynkową. Popyt na produkty po określonej cenie rynkowej jest stały i nie wpływa na ogólny poziom cen.

Utarg przeciętny jest to iloraz utargu całkowitego (U_c) i sumy sprzedanego produktu (towaru) (p), czyli jest to cena (c) jednostkowa produktu:

${\displaystyle U_{p}={\dfrac {U_{c}}{p}}={\dfrac {c*p}{p}}=c}$

• U_p – utarg przeciętny
• U_c – utarg całkowity
• p – suma ilości sprzedanego towaru
• c – cena jednej sztuki towaru

Rachunek cyklu życia produktu biuro rachunkowe Lódź

Rachunek kosztów cyklu życia produktu stanowi narzędzie, które służy do analizy kosztów produktu w poszczególnych fazach jego życia: od fazy przedprodukcyjnej, poprzez fazę produkcyjną aż po fazę poprodukcyjną. Przyjmuje on za założenie, że w poszczególnych fazach cyklu życia produktu są generowane różne przychody i koszty. Rachunek kosztów cyklu życia produktu jest narzędziem, które pomaga w oszacowaniu rentowności produktu w długim okresie oraz w lepszym zarządzaniu kosztami, co w efekcie może przełożyć się na ich minimalizację.

Koszty pojawiające się podczas poszczególnych faz cyklu życia produktu mogą być następujące:

Faza przedprodukcyjna

W fazie przedprodukcyjnej ponoszone są koszty związane z pracami prowadzonymi nad badaniem i rozwojem danego produktu, które mogą przykładowo obejmować badania laboratoryjne, ulepszanie produktu oraz jego testowanie. Po podjęciu decyzji o wypuszczeniu danego produktu na rynek w fazie tej pojawiają się również koszty związane z przygotowaniem produkcji (np. obejmujące zakup maszyn, organizację miejsca, w którym będzie prowadzona produkcja itp.).

Faza produkcyjna

Faza produkcyjna obejmuje koszty związane bezpośrednio z wytwarzaniem danego produktu (np. wynagrodzenia pracowników produkcyjnych, koszt zużytych materiałów i energii, koszt serwisowania maszyn itp.) oraz koszty wspomagające proces sprzedaży: koszty dystrybucji (np. koszty organizacji sieci sprzedaży, koszty transportu) oraz koszty związane z marketingiem (np. koszty reklamy).

Faza poprodukcyjna

W fazie poprodukcyjnej pojawiają się co do zasady dwie grupy kosztów: koszty napraw gwarancyjnych oraz koszty likwidacji. Koszty napraw gwarancyjnych będą związane z wadliwością sprzedawanego produktu – mogę one obejmować koszty wymiany produktu na nowy, koszty części zamiennych czy też koszty związane z dostarczeniem serwisowanego produktu do klienta. Koszty likwidacji pojawią się po podjęciu decyzji o zaprzestaniu produkcji i sprzedaży danego produktu. Mogą one obejmować przykładowo koszty likwidacji maszyn, zwolnień pracowników bezpośrednio produkcyjnych itp.