Klasyfikacja Rodzajowa Środków Trwalych biuro rachunkowe Lódź

Klasyfikacja Rodzajowa Środków Trwałych (KRŚT) - usystematyzowany wykaz obiektów majątku trwałego, tj. środków pracy i przedmiotów długotrwałego użytkowania zaliczonych do środków trwałych według funkcji, jaką te obiekty spełniają w procesie wytwarzania dóbr i usług materialnych lub w toku nieprodukcyjnego użytkowania.

KRŚT została wprowadzona do stosowania na mocy Zarządzenia Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 17 grudnia 1991 r. - stanowiła załącznik do tego zarządzenia wydany odrębnie w serii wydawniczej GUS "Zeszyty Metodyczne", Warszawa 1991.

KRŚT przeznaczona była do stosowania przez wszystkie podmioty gospodarki narodowej prowadzące ewidencję księgową środków trwałych. Klasyfikacja stosowana była w sprawozdawczości statystycznej i w ewidencji księgowej środków trwałych.

W związku ze zmianą definicji środka trwałego została opracowana Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) uwzględniająca powiązania z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) oraz Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) i wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1317).

Od dnia 1 stycznia 2011 r. obowiązuje Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. (Dz.U. Nr 242, poz. 1622).

Bilans instytucji finansowych biuro rachunkowe Lódź

Bilans instytucji finansowych (ang. financial institutions’ balance sheet) – jeden z elementów sprawozdania finansowego instytucji finansowej (np. banku), w którym ujęte są aktywa (majątek) i pasywa (źródła finansowania) podmiotu. Bilans instytucji finansowych sporządzany jest zgodnie z uniwersalnymi metodami rachunkowości.

Specyfika bilansu instytucji finansowych w porównaniu z bilansami innych podmiotów gospodarczych (np. przedsiębiorstw produkcyjnych, usługowych) polega na:

• odwrotnym umiejscowieniu depozytów i kredytów w stosunku do standardowych przedsiębiorstw (np. w przypadku banku udzielone kredyty są aktywami, ponieważ bank uzyskuje z ich tytułu przypływ gotówki ze spłacanych rat kredytowych; z kolei przyjęte lokaty są zobowiązaniami, gdyż spowodują one w przyszłości odpływ gotówki),
• zestawieniu aktywów według stopnia płynności, tj. od najbardziej płynnych (np. gotówki) do najmniej płynnych (np. elementów majątku trwałego),
• zestawieniu pasywów według poziomu stabilności,
• niewielkim udziale majątku trwałego w całości sumy bilansowej.

Wzór bilansu banku, z przykładami pozycji po stronie aktywów i pasywów

Aktywa	Pasywa
kasa, operacje z bankiem centralnym, należności od sektora finansowego, należności od sektora niefinansowego, należności od sektora budżetowego, należności z tytułu zakupionych papierów wartościowych z otrzymanym przyrzeczeniem odkupu, papiery wartościowe, aktywa trwałe, inne aktywa.	operacje z bankiem centralnym, zobowiązania wobec sektora finansowego, zobowiązania wobec sektora niefinansowego, zobowiązania wobec sektora budżetowego, zobowiązania z tytułu sprzedanych papierów wartościowych z udzielonym przyrzeczeniem odkupu, zobowiązania z tytułu emisji własnych papierów wartościowych, inne pasywa, rezerwy celowe na zobowiązania pozabilansowe, kapitały (fundusze), wynik w trakcie zatwierdzania, wynik (zysk/strata) roku bieżącego
RAZEM AKTYWA	RAZEM PASYWA

Bilans banku biuro rachunkowe Lódź

Bilans banku – sprawozdawczy dokument księgowy banku.

Banki stosują układy bilansu daleko odmienne od „normalnych” przedsiębiorstw produkcyjnych czy handlowych. Aktualna pozostaje zasada aktywa = pasywa, natomiast z powodu innego charakteru biznesu znacznie różnią się składniki aktywów i zobowiązań. W wypadku banku, aktywami są (oprócz majątku trwałego, gotówki i papierów wartościowych) udzielone kredyty – ponieważ z ich tytułu bank uzyskuje przypływ gotówki ze spłacanych rat kredytowych. Natomiast zobowiązaniami są przyjęte lokaty, gdyż spowodują one w przyszłości odpływ gotówki na wypłatę zakończonych lokat. Banki są od strony analizy bilansu bardzo kapitałochłonne i mocno zadłużone, dlatego do ich oceny stosuje się specjalnie dobrane wskaźniki.