Środek trwały biuro rachunkowe Lódź

Środek trwały – składnik rzeczowych aktywów przedsiębiorstwa, wyróżniający się następującymi cechami:

• długim czasem użytkowania (powyżej 1 roku),
• postacią rzeczową (w przeciwieństwie do wartości niematerialnych i prawnych),
• jest zdatny do użytku i używany na potrzeby przedsiębiorstwa.

Środek trwały jest zaliczany do rzeczowych aktywów trwałych. To składnik aktywów o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż jeden rok, kompletny i zdatny do użytku w momencie ich przyjęcia do eksploatacji, przeznaczony na własne potrzeby jednostki lub oddany do używania innym jednostkom na podstawie najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Środkami trwałymi są w szczególności:

• nieruchomości, np. grunty, budynki, budowle, lokale stanowiące odrębną nieruchomość, ich części lub udziały
• maszyny i urządzenia
• środki transportu
• inwentarz żywy.

Wycena wstępna środka trwałego może odbyć się według jednego z pięciu kryteriów:

• ceny zakupu – ceny zapłaconej za składnik, zmniejszonej o wartość bonifikat, upustów i rabatów, uwzględniającą podatek VAT
• ceny nabycia – ceny zakupu powiększoną o dodatkowe koszty zw. z zakupem (np. załadunek, transport, montaż, instalacja, szkolenie itp.)
• kosztów wytworzenia – kosztów zw. z wytworzeniem środka trwałego. Do kosztów wytworzenia wliczamy koszty bezpośrednie (badania geodezyjne, prace badawcze, wynagrodzenia dla pracowników budowy itp.), oraz koszty pośrednie (odsetki od kredytów zaciągniętych na budowę, koszty zarządu odpowiedzialnego za budowę itp.)
• wartości rynkowej – wartości takiego samego, lub podobnego charakterem składnika, który można by nabyć za określoną cenę w określonym miejscu i czasie
• wartości godziwej – wartości, po jakiej dwie dobrze poinformowane strony są w stanie zawrzeć transakcję na prawach transakcji rynkowej

Istnieje również pojęcie ceny sprzedaży netto – ceny, za jaką można uzyskać taki sam lub podobny charakterem składnik, pomniejszonej o podatek VAT oraz o przeciętną marżę handlową. To kryterium nie jest brane pod uwagę przy wycenie wstępnej środków trwałych.

Zużycie środka trwałego jest odzwierciedlane przez amortyzację, która jest kosztem przedsiębiorstwa rozliczanym co miesiąc, oraz umorzenie, czyli wartość dotychczas zamortyzowanej części środka trwałego. Umorzenie koryguje wartość środka trwałego, doprowadzając ją do wartości netto.

Operacja gospodarcza biuro rachunkowe Lódź

Operacja gospodarcza – zdarzenie gospodarcze, które powoduje zmiany w składnikach bilansu.

Cechy charakterystyczne operacji gospodarczych:

1. ścisły związek z przedmiotem działalności prowadzonej przez jednostkę,
2. określenie terminu wystąpienia operacji – data,
3. obowiązek udokumentowania,
4. masowość i powtarzalność powtarzania,
5. wywołanie zmian w składnikach bilansu,
6. wyrażone są wartościowo.

W operacjach gospodarczych wyróżniane są:

1. operacje bilansowe (bezwynikowe),
2. operacje wynikowe.

Operacje gospodarcze powodujące zmiany w składnikach bilansu przyczyniające się do przemieszczania jego składników nazywane są operacjami gospodarczymi bezwynikowymi (bilansowe operacje gospodarcze); np. spłata kredytu gotówką.

Wśród nich rozróżnia się:

• operacje aktywne, powodujące zmiany wyłącznie w aktywach (suma bilansowa bez zmian),
• operacje pasywne, powodujące zmiany wyłącznie w pasywach (suma bilansowa bez zmian),
• operacje aktywno-pasywne zwiększające, wzrost aktywów i pasywów (suma bilansowa wzrasta),
• operacje aktywno-pasywne zmniejszające, spadek aktywów i pasywów (suma bilansowa maleje).

Drugą grupą są operacje, które prowadzą do powstania zysku lub straty. Są to tak zwane operacje wynikowe np. przychody ze sprzedaży usług.

Kapital obcy biuro rachunkowe Lódź

Kapitał obcy cechuje się tym, że jest oddany do dyspozycji przedsiębiorstwa na czas określony, po terminie umowy musi być zwrócony. W przypadku, gdy jest to kapitał obcy oprocentowany (np. kredyt, pożyczka, obligacja), korzystanie z niego związane jest z określonym kosztem - w postaci odsetek. Dawcy kapitału obcego z reguły mają wpływ na jego wykorzystanie, natomiast nie mają prawa podejmowania decyzji dotyczących całokształtu funkcjonowania przedsiębiorstwa. Do czasu zwrotu kapitał obcy stanowi zobowiązania.

Wśród zobowiązań można wymienić:

• kredyty bankowe - równowartość pozyskanych z banku środków pieniężnych,
• zobowiązania wobec dostawców materiałów, towarów lub usług,
• zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek od różnych osób prawnych (nie wliczając banków) lub fizycznych,
• zobowiązania publicznoprawne, np. rozliczenia z budżetem państwa,
• zobowiązania wobec własnych pracowników i inne,
• zobowiązania związane z wyemitowanymi papierami dłużnymi (np. obligacjami czy papiery komercyjne przedsiębiorstw).

Kapitały obce, zgodnie z kryterium wymagalności (terminu zwrotu) dzielą się na:

• zobowiązania długoterminowe, do których wliczamy: długoterminowe pożyczki i obligacje, długoterminowe kredyty bankowe i inne zobowiązania długoterminowe o terminie spłaty powyżej 1 roku licząc od dnia bilansowego,
• zobowiązania krótkoterminowe, do których wliczamy: pożyczki, obligacje, kredyty bankowe i różne zobowiązania z tytułu dostaw, podatków i wynagrodzeń o terminie spłaty do 1 roku licząc od dnia bilansowego.