Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Umowa o pracę. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Umowa o pracę. Pokaż wszystkie posty

poniedziałek, 6 lutego 2017

Placa minimalna biuro rachunkowe Lódź

Płaca minimalna – prawnie ustalony najniższy dopuszczalny poziom wynagrodzenia pieniężnego za pracę najemną (na podstawie umowy o pracę), określony w postaci stawki lub minimalnego zarobku za pracę w obowiązującym wymiarze czasowym (najczęściej w ciągu miesiąca). Ta najniższa z możliwych płac ustalana jest przez państwo. Wynagrodzenie to pozostaje niezależne od poziomu kompetencji pracownika, a także pozostałych składników wynagrodzenia.


W Polsce minimalne wynagrodzenie ustalane jest corocznie na podstawie ustawy z 10 października 2002 o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Wysokość minimalnego wynagrodzenia, podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów do 15 września każdego roku.

W przypadku umowy zlecenia, zleceniobiorca może otrzymać niższe wynagrodzenie niż płaca minimalna. Jego wysokość jest przedmiotem negocjacji ze zleceniodawcą.

Minimalne wynagrodzenie za pracę od 1 stycznia 2017 wynosi 2000 zł brutto.

W okresie pierwszego roku pracy danego pracownika jego wynagrodzenie nie może być niższe niż 80% wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę.


Minimalne miesięczne wynagrodzenie
brutto w Polsce w latach 1970-2017
Data wprowadzeniaStawka minimalna brutto
1 stycznia 20172000,00
1 stycznia 20161850,00
1 stycznia 20151750,00
1 stycznia 20141680,00
1 stycznia 20131600,00
1 stycznia 20121500,00
1 stycznia 20111386,00
1 stycznia 20101317,00
1 stycznia 20091276,00
1 stycznia 20081126,00
1 stycznia 2007936,00
1 stycznia 2006899,10
1 stycznia 2005849,00
1 stycznia 2004824,00
1 stycznia 2003800,00
1 stycznia 2001760,00
1 marca 2000700,00

niedziela, 5 lutego 2017

Placa brutto biuro rachunkowe Łódź

Płaca brutto (ang. gross salary) – wynagrodzenie całkowite, przed odliczeniem podatków oraz składek na ubezpieczenia społeczne opłacanych przez pracownika. W praktyce tym terminem określa się wysokość wynagrodzenia określonego w umowie o pracę, które przed wypłaceniem pracownikowi podlega potrąceniom wynikającym z prawa.


W Polsce płaca brutto składa się z następujących elementów:
  • wynagrodzenia netto (potocznie: „na rękę”);
  • składek na ubezpieczenia społeczne — ubezpieczenia emerytalne i rentowe (w części płaconej przez pracownika) oraz chorobowe i zdrowotne;
  • zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Wynagrodzenie brutto w Polsce nie obejmuje składek na ubezpieczenia społeczne odprowadzanych przez pracodawcę a wyliczanych od wynagrodzenia pracownika. Całość obciążeń związanych z wypłatą wynagrodzeń po stronie pracodawców obejmuje:
  • płacę brutto;
  • składki na ubezpieczenie społeczne — ubezpieczenia emerytalne i rentowe (w części płaconej przez pracodawcę) oraz wypadkowe;
  • składkę na Fundusz Pracy;
  • składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Dla odróżnienia od płacy brutto całość powyższych obciążeń określa się potoczenie płacą brutto-brutto lub łącznym kosztem pracodawcy. Pomimo formalnego podziału na część płaconą przez pracodawcę i pracownika rozliczenia wszystkich składek oraz zaliczek na poczet rozliczeń podatkowych są prowadzone przez pracodawcę.

poniedziałek, 5 grudnia 2016

Lista plac biuro rachunkowe Lódź

Lista płac – rodzaj dokumentu księgowego stosowany w rachunkowości potwierdzający naliczenie wynagrodzeń dla pracowników wraz ze wszystkimi obowiązującymi składkami płaconymi zarówno przez pracodawcę jak i pracownika. Dokument ten może być podstawą rozchodu kasowego.


Nie ma nakazu sporządzania listy płac, jednak praktycznie wszyscy przedsiębiorcy tworzą ją co miesiąc by na jej podstawie wypłacić wynagrodzenia swym pracownikom. Jest ona także punktem wyjścia dla prawidłowego wypełnienia deklaracji podatkowej oraz dokumentów ubezpieczeniowych, służy także poprawnemu zaksięgowaniu płac.

Gdy liczba pracowników jest duża, z reguły w liście płac ujmuje się zbiorcze wyliczenie pensji pracowników zakładu, a przedsiębiorstwa z niewielką liczbą zatrudnionych ograniczają się najczęściej do miesięcznego wypełnienia indywidualnych kart przychodów.

Przedsiębiorcy zatrudniający pracowników, bez względu na formę organizacyjną, prowadzą karty przychodów. Nie ma jednego, powszechnie obowiązującego, jej wzoru. Rozporządzenia ministra finansów określają ich minimalne części składowe:
  • imię i nazwisko pracownika,
  • kwota przychodów w naturze i gotówce, którą osiągnął w danym miesiącu,
  • koszty uzyskania przychodów,
  • potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia społeczne z przychodu pracownika: emerytalne (9,76 proc. podstawy wymiaru), rentowe (1,5 proc.) i chorobowe (2,45 proc.),
  • dochód osiągnięty w danym miesiącu,
  • dochód narastająco od początku roku (pracodawcy muszą kontrolować, czy pracownicy nie przekroczyli kolejnej skali podatkowej; wówczas trzeba pobierać wyższą zaliczkę na podatek dochodowy),
  • kwota zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych,
  • kwota składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne,
  • kwota należnej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych do przekazania do urzędu skarbowego,
  • datę przekazania zaliczki podatkowej.
Dodatkowo, gdy chodzi o ryczałtowców, karty przychodów przez nich sporządzane muszą jeszcze określać NIP pracownika i miesiąc wypłaty.

Lista płac sporządzana jest dla wszystkich pracowników na podstawie innych dokumentów płacowych i kadrowych, m.in. umowy o pracę, wykazu godzin nadliczbowych, wykazu prowizji, nagród, zwolnień lekarskich.
Lista płac powinna zawierać pewne stałe elementy takie jak:
  • nazwę pracodawcy,
  • numery stron,
  • oznaczenie lub nazwę listy płac,
  • miesiąc, którego dotyczy,
  • datę sporządzenia,
  • podpisy osoby sporządzającej i akceptującej.
Lista płac sporządzana jest zazwyczaj co miesiąc (tak najczęściej rozlicza się wypłaty wynagrodzeń <art. 85 § 1 KP>), jednak pracodawcy mogą sporządzać listy płac znacznie częściej np. co 2 tygodnie, co tydzień, a także wtedy, kiedy mając być wypłacone dodatkowe składniki pensji takie jak premia, odszkodowanie, wyrównanie, itp.

Lista płac może być mniej lub bardzie rozwinięta. Związane jest to z ilością składników wynagrodzenia oraz obowiązków związanych z płaceniem składek na ubezpieczenie chorobowe, emerytalne, rentowe i zdrowotne, a także z m.in. obowiązkami podatkowymi.

Najważniejsze jest, aby w liście płac wynagrodzenia brutto były podzielone na „składkowe” i „nieskładkowe”. Ważne jest to ze względu na obowiązki względem ubezpieczeń społecznych. W grupie wynagrodzeń "nieskładkowych" trzeba wyodrębnić wynagrodzenie za czas choroby, ponieważ dodaje się to do do podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Bardzo ważne jest również rozróżnienie składki na ubezpieczenie zdrowotne (w roku 2008 nadal wynosi 9% podstawy wymiaru) od składki zdrowotnej odliczanej od podatku (stanowiącej 7,75% podstawy wymiaru składki).

W firmach zatrudniających wielu pracowników, na liście płac oprócz imienia i nazwiska, umieszczony powinien być dodatkowy identyfikator pracownika (np. PESEL), dzięki któremu można uniknąć pomyłek w przypadku powtarzających się nazwisk i imion.

Ważne jest również, aby na liście płac znajdowała się rubryka "Pracownik pobrał", zwłaszcza w odniesieniu do tych zatrudnionych, którzy wypłaty odbierają co miesiąc w zakładowej kasie.

Ewidencję wynagrodzeń można prowadzić w formie elektronicznej, pod dwoma jednak warunkami:
  1. zawsze powinna być możliwość odtworzenia jej na papierze,
  2. musi być tak zabezpieczona, by została zachowana zasada poufności wynagrodzeń.